Za Oceanem…

Było mi dane towarzyszyć Matce Generalnej Samueli w tej podroży. Wylatując z Frankfurtu w ten zimny listopadowy wieczór 29, za oknami samolotu padał śnieg. Podróż do Sao Paulo trwała 11 godzin i 35 minut. Potem jeszcze 3 godziny i wylądowaliśmy w Santa Cruz de la Sierra w Boliwii. Przywitanie było bardzo gorące, tak pod względem klimatycznym jak i siostrzanym. Na lotnisku czekała już na nas Siostra Przełożona M. Anna. Niestety nasze bagaże nie dotarły do celu, ponieważ z Frankfurtu wylecieliśmy z 2 godzinnym opóźnieniem z przyczyn technicznych. Nie ma nic złego, co by na dobre nie wyszło. Przeszłyśmy bez kontroli, bo nie było czego kontrolować.

W domu cała wspólnota Sióstr przywitała nas radosnym śpiewem. Siostra M. Violeta, Siostra M. Karol, Siostra M. Cleide. Jest to wspólnota mieszana narodowościowo Polki i Brazylijki. Nasze Siostry nadal z wielkim zapałem udzielają się w parafii pod wezwaniem Matki Bożej z Guadalupe. Parafie prowadzi wspólnota Ojców Kapucynów. Siostry swoją posługą i świadectwem ubogacają życie parafii, biorąc w niej czynny udział. Katechizacja dzieci i młodzieży, ministranci, grupy młodzieżowe, grupy dorosłych, roznoszenie Komunii św. do chorych. W świetlicy przy Kościele, Siostry udzielają pomocy w odrabianiu lekcji, organizują z nimi teatry i zabawy. W ambulatorium pomoc pielęgniarska i odwiedziny chorych i starszych po domach. Dużo się robi na płaszczyźnie nowych powołań z tej ziemi do naszego Zgromadzenia. Są dziewczęta i mamy nadzieję, że zdobędą dużo odwagi na pierwszy krok. Trwają przygotowania do podjęcia pracy w szpitalu przez Siostrę M. Cleide. Siostra M. Violeta pomaga przy budowie Kościoła i organizowaniu życia duszpasterskiego w jednej z dzielnic miasta. Stała jej obecność, bycie z tym ludem tak przy budowie murów jak i budowaniu wspólnoty parafialnej jest wielkim błogosławieństwem dla parafii, która rośnie duchowo pod okiem naszej Patronki św. Elżbiety. Wszystkim Kochanym Siostrom wspólnoty z Santa Cruz z serca dziękujemy za świadectwo wiary i za wszelki trud misyjny bycia z tymi ludźmi na dobre i na złe.

Do Sucre przybyłyśmy w przeddzień rozpoczęcia Adwentu. Tam czekały już na nas Siostra Przełożona M. Patrycja, Siostra M. Agnieszka i Siostra M. Paulina. Trzeba dodać, że miasto Sucre położone jest na wysokości 2810m n.p.m. Nasze Siostry żyją i pracują wśród ludności typowo indiańskiej. I tutaj było piękne przywitanie we wspólnocie. Siostry pracują z dziećmi w świetlicy przy naszym domu. Codzienne grupa dzieci przychodzi, aby brać udział w zajęciach świetlicowych, odrabianiu lekcji, katechezie, zabawie. Dla dzieci również przygotowywany jest codziennie posiłek, z którego bardzo się cieszą. Siostry udzielają się również przy parafii i w Kościele: praca z ministrantami, chodzenie do chorych i starszych z Komunią św. Obecność i świadectwo Sióstr przynosi ożywienie w parafii. Młodzież chętnie przychodzi na spotkania, a Siostry patrząc w przyszłość modlą się i wskazują charyzmat Zgromadzenia z myślą o powołaniach rodzimych. Kochane Siostry dziękujemy wam za waszą obecność i trwanie na misji jaką Bóg i Zgromadzenie Wam powierzyło.

Nadszedł czas na Paragwaj. To już 9 lat obecności Sióstr Elżbietanek w Guarambare. Już po północy dotarliśmy do domu gdzie na nas czekały Siostra Przełożona M. Elżbieta, Siostra Mistrzyni M. Ewa, Siostra M. Anna, Siostra Maria Luisa – paragwajka. Radość ze spotkania przepełniała nasze serca. Mimo późnej godziny nocnej jeszcze zaśpiewałyśmy 100 lat dla Siostry Ewy z okazji Urodzin. Podczas tego pobytu nastąpiła zmiana przełożonej domu w Guarambare. Obowiązki Przełożonej Wspólnoty Zarząd Generalny powierzył Siostrze M. Ewie. Nowej Siostrze Przełożonej M. Ewie życzymy Bożego błogosławieństwa i dobrego startu. Natomiast Siostrze M. Elżbiecie na zakończenie posługi przełożeńskiej składamy wyrazy wielkiej wdzięczności za trud trwania, prowadzenia, budowania, jednoczenia, organizowania misji paragwajskiej. Siostry z wielkim poświeceniem i oddaniem niosą Jezusa do ludzi jak nasza Patronka św. Elżbieta i nasze Matki Założycielki czyniąc innych szczęśliwymi. Siostry pracują w szkole z dziećmi i młodzieżą. Poza tym prowadzą małe przedszkole w Centrum św. Elżbiety, do którego dzieci chętnie przychodzą. Siostry odwiedzają chorych i starszych po domach, a w Centrum są organizowane rekolekcje dla młodzieży czy same grupy się organizują korzystając z pomieszczeń na ten cel przygotowanych. Z wielką troską siostry ogarniają młodzież, która myśli o życiu zakonnym. Drogie Siostry za wszystko czym jesteście i co czynicie z serca dziękujemy.

Widać, że Siostry na misjach tak w Boliwii, jak i w Paragwaju stąpają odważnie po ziemi do której Bóg Je posłał. Nam pozostaje tylko prosić Boga, by im błogosławił każdego dnia, udzielał potrzebnego zdrowia, sił, odwagi w czynieniu innych szczęśliwymi. W kończącym się roku razem zwracamy się do Matki Jezusa. Maryjo podaruj mi proszę Twoje sandały, by moje życie i moje pragnienia choć w części były jak Twoje. Maranatha.

Siostra M. Patrycja Sobinek
radna generalna