Rzym, Boże Narodzenie 2023 r.

Kochane Siostry,

Drodzy Członkowie i Członkinie Wspólnoty Apostolskiej św. Elżbiety,

Przeżywając święta Narodzenia Pańskiego odwiedzamy nasze kaplice i kościoły, aby na chwilę medytacji zatrzymać się przy szopce, lecz myślami przenosimy się do betlejemskiego żłóbka, gdzie Maryja położyła swoje Nowonarodzone Dziecię. Rozważając tajemnicę Bożego Narodzenia, medytujemy nad Słowem Boga, które stało się Ciałem i zamieszkało między nami (por. J 1,14). Noc Bożego Narodzenia objawia nam prawdę, że Bóg Ojciec tak umiłował świat, że posłał nam swojego Jednorodzonego Syna, abyśmy dzięki Niemu mieli życie wieczne (por. J 3,16). Kontemplacja bezbronnego, małego Dziecięcia, które zostało złożone na sianie, jest kontemplacją Słowa, które „było na początku u Boga” (J 1,2). W tym Nowonarodzonym Dziecięciu widzimy znak Boga, Jego Słowo, które do nas przemawia.

Św. Łukasz opisuje, jak Bóg przez anioła zwiastuje radosną nowinę ubogim pasterzom: „Nie bójcie się! Oto zwiastuję Wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan” (Łk 2,10-11). Bóg wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał do ludzi, objawiając im prawdę o sobie (por. Hbr 1,1). Przez tajemnicę Bożego Narodzenia przygotowuje człowieka do przyjęcia Słowa, które staje się Ciałem. Nakłania ludzi do uwierzenia, że w tym Niemowlęciu przychodzi na świat Zbawiciel, że przez Niego przyjdzie dla wszystkich zbawienie i tylko w Nim, i przez Niego człowiek otrzyma życie wieczne. Jak mówi Psalmista: „Pan okazał swoje zbawienie: na oczach narodów objawił swą sprawiedliwość. Wspomniał na dobroć i na wierność swoją wobec domu Izraela. Ujrzały wszystkie krańce ziemi zbawienie Boga naszego” (Ps 98, 2-3). Bóg jest nieugięty w głoszeniu słowa zbawienia. Przybiera postać Dziecięcia, stając się jednym z nas, aby w ten sposób jeszcze bardziej do nas się zbliżyć, bo chce dotrzeć do ludzkich serc, chce być przez nich przyjęty.

Kochane Siostry, Drodzy Członkowie Wspólnoty Apostolskiej św. Elżbiety, rozważając prawdę o Słowie Wcielonym, które zamieszkało pośród nas doświadczamy Jego obecności i mocy. Słowo, które do nas przemawia, z którym spotykamy się w Piśmie św., podczas liturgii Eucharystycznej, modlitwy brewiarzowej czy osobistych medytacji jest Słowem Mądrości, które daje nam światło. To Chrystus jest „Światłością świata”, o czym wspomina Prorok Izajasz mówiąc: „nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło” (Iz 9,1). Potrzebujemy światła, aby nie chodzić w ciemności. To Światło jest zawsze odpowiedzią na nasze pytania, On jest Mądrością i siłą, byśmy nie ulegli pokusie i nie pozostali w ciemności, ale razem z Nim szli przez życie. To od nas zależy czy przyjmiemy Jezusa – nasze Światło.

Świętując kolejne już Boże Narodzenie w naszym życiu, bardziej lub mniej świadomie wpatrujemy się w maleńki żłóbek, aby dostrzec tam Boga. I może zadajemy sobie pytanie, po co każdego roku powracamy do wydarzeń sprzed dwóch tysięcy lat? Po co przeżywamy jeszcze raz te same tajemnice? Kościół w swojej mądrości poucza nas, że nie jest to tylko powtarzanie zdarzeń, wspominanie dziejów, ale przede wszystkim jest to celebracja tajemnicy Wcielenia Syna Bożego i pogłębianie wiary, która pomaga nam na nowo dostrzec Boga, który rodzi się dla nas. Pozwala odkryć Tego, który staje się Słowem, Mądrością i Światłem na drogach naszego życia.

Czas świąteczny, to dobra okazja, aby na chwilę zatrzymać się i zaczerpnąć siły przy betlejemskim żłóbku. Jesteśmy zaproszeni do modlitwy, rozmowy z Bogiem, który przemawia do nas w ciszy naszych serc. To tu przy Bożej Dziecinie słyszymy Słowo, które nas przemienia i umacnia, poznajemy to, czego oczekuje od nas Bóg. Zatrzymajmy się w te święta na dłuższej medytacji przy Słowie.

Przeżywając Święta Bożego Narodzenia życzmy sobie nawzajem wielu dobrych pragnień, szczególnie tych, które prowadzą do świętości życia i wydają owoce dobra; mądrości, która przybliży nas do Boga; radości, którą podzielimy się z innymi, nadziei, pokoju i błogosławieństwa Bożego w codziennym życiu. Niech Maryja, która zrodziła Słowo życia, stanie się dla nas wszystkich wzorem i zachętą do nieustannej adoracji Słowa Wcielonego.

Łącząc się w radosnym świętowaniu Narodzenia Pańskiego zapewniam wszystkie Kochane Siostry oraz Drogich Członków i Członkinie Wspólnoty Apostolskiej św. Elżbiety o mojej pamięci w modlitwie przy żłóbku Bożej Dzieciny. Przesyłam świąteczne życzenia oraz siostrzane pozdrowienia także od Zarządu Generalnego i wszystkich Mieszkanek naszego domu,

w miłości Serca Jezusa
s. M. Rafaela Fischbach
przełożona generalna