Tanzania – kraj pełen kontrakstów i wyzwań
W dniach od 5 do 25 listopada br. dane mi było towarzyszyć naszej Przełożonej Generalnej Matce M. Samueli Werbińskiej w podróży do Tanzanii.
Karibu – to ciepłe powitanie w języku swhahili. Jeśli pora deszczowa rozpocznie się w czas, można zobaczyć Tanzanię jako kraj otoczony kwitnącymi drzewami i bananowcami oraz pięknymi kwiatami. Niestety podczas pobytu w Tanzanii widzieliśmy coś zupełnie odwrotnego – całkowicie wyschnięte pola – wciąż czekające na deszcz, który jak dotąd jeszcze nie spadł. Ma to oczywiście ogromny wpływ na życie ludzi, gdyż susza powoduje ryzyko coraz większego głodu.
Tanzania jest krajem bogatym w wiele surowców mineralnych, w tym złoto, diamenty, grafit, nikiel i zasoby gazu ziemnego u wybrzeży Tanzanii. Znajdują się tu duże plantacje kawy, herbaty
i bawełny. Niestety, to bogactwo nie ma wpływu na życie ludzi. Wielu mieszkańców Tanzanii żyje w absolutnej biedzie. Sytuacja zdrowotna jest często niepewna i wciąż utrzymuje się wysoki wskaźnik śmiertelności niemowląt. Z drugiej strony, z pewnością można tutaj zaobserwować pozytywne postawy, które nam Europejczykom umknęły: relacje są ważniejsze niż czas. To także w Europie, gdzie więzi i kontakty międzyosobowe zatraciły na wartości, ale czas ma wielką, niemal absolutną wartość, często słyszy się powiedzenie, że “czas to pieniądz”. Z pewnością byłoby lepiej, gdyby w Afryce to poczucie wspólnoty wykraczało także poza własną rodzinę i plemię, ale droga do tego choć jeszcze daleka, jest otwarta. Tanzania jest „domem” dla ponad 120 różnych plemion, a mówi się tam ponad 100 językami. Każde plemię posiada też swoją własną kulturę. Muzyka
w połączeniu z tańcami jest istotnym elementem kultury społeczności lokalnych wsi i miasteczek. Znajduje to także mocny oddźwięk w liturgii Kościoła i w w życiu religijnym. Godnym uwagi jest również fakt, iż w Tanzanii ludzie o różnych wyznaniach religijnych, w dużej mierze żyją razem w pokoju, w tym wielu chrześcijan i muzułmanów. Niestety, w ostatnich czasach doszło do kilku dramatycznych działań fanatyków, które zakłóciły tradycyjny pokój międzyreligijny. Mamy nadzieję i życzymy miejscowej ludności, aby między religiami zwyciężyło pokojowe współistnienie.
W tym kraju o tak wielu kontrastach, ale i nie mniejszych możliwościach, żyją i pracują nasze Siostry. Dnia 7 października, jak opisuje to artykuł na pierwszych stronach tego biuletynu,
w Tanzanii odbyło się erygowanie Regionu w Tanzanii. W Regionie tym są trzy domy zakonne:
w Arusha znajduje się Dom Regionalny, Nowicjat i Dom Junioratu. W Maganzo jest dom dla postulantek i aspirantek. Tutaj nasze Siostry prowadzą szpital p.w. św. Ojca Pio, przedszkole, świetlicę środowiskową oraz założyły ogród – “Paradiso”, z którego owoce przeznaczone są dla dzieci niedożywionych, które często chorują. W Mwanza Siostry angażują się w życie parafii, przedszkole i prowadzą grupy dziecięce oraz młodzieżowe. Zarówno w Arusha, jak i w Mwanza, domy są dostępne dla księży i sióstr z innych wspólnot, którzy przeżywają tutaj swoje doroczne rekolekcje.
Podczas naszego pobytu w Afryce, odbyły się obłóczyny dwóch postulantek, które otrzymały imiona: Siostra M. Bernadeta i Siostra M. Weronika. Cztery aspirantki zostały przyjęte do postulatu, a Siostra M. Catherine w Arusha odnowiła śluby czasowe na kolejne dwa lata. Były to piękne uroczystości pełne radości i nadziei.
Posługa naszych sióstr w Tanzanii nie jest łatwa. Często słyszy się określenie, że to inny świat, którego tak naprawdę nigdy nie można sobie wyobrazić z opowiadań i zdjęć, co jest prawdą.
Z jednej strony kraj ten jest młody, a z drugiej strony większość ludzi jest tak niesamowicie biedna, często pozostawiona sama sobie i swoim licznym problemom, bez perspektyw zmiany na lepsze. Nasze Siostry poprzez swoje życie i posługę dają świadectwo o Bogu, który ich kocha obdarzając ludzi miłością, dają im nadzieję, starają się uczyć ich rozwijania swych zdolności oraz na miarę swych możliwości pomagają im materialnie.
Dziękując Panu Bogu za gorliwe kroczenie śladami Chrystusa oraz za ofiarną i pełną miłości posługę Sióstr w tym kraju, polecamy Siostry w Tanzanii Najświętszemu Sercu Jezusa, Niepokalanemu Sercu Maryi, wstawiennictwu św. Elżbiety i naszych Czcigodnych Matek Założycielek, na czele z bł. Marią Luizą oraz bł. M. Paschalis i Towarzyszkom. Życzymy, aby życie
w duchu Ewangelii poświęcone ubogim, napełniało serca kochanych Sióstr radością i było drogą ich własnego uświęcenia. Z serca dziękujemy za siostrzane przyjęcie i za gościnność oraz zapewniamy o codziennej modlitwie.
Siostra M. Rafaela Fischbach
wikaria generalna
