Sierpień 2024 – SŁOWO, które mieszka wśród nas.
„A Słowo (…) zamieszkało wśród nas” (J 1, 14).

Starotestamentalne zamieszkiwanie Jahwe wśród Izraelitów zostało dopełnione przez osobę Syna Bożego, który „rozbił namiot wśród nas”. Logos zszedł na ziemię, aby być Emmanuelem – Bogiem z nami. Grecki czasownik eskenosen tłumaczony jako „mieszkać”, sugeruje stałe miejsce przebywania. Jednak tradycja biblijna nawiązuje w tym miejscu do namiotu spotkania, przywołując wędrówkę narodu wybranego przez pustynię. „Jam jest Pan Bóg twój, od ziemi egipskiej, sprawię, że jeszcze zamieszkasz w namiotach, jak było za dni spotkania” (Oz 12, 10). To zamieszkiwanie w czasie wędrówki do Ziemi Obiecanej staje się dla nas wzorem życia duchowego. Po naszej drodze wiary przemieszczamy się z wyjątkowym namiotem spotkania, jakim jest Słowo Boże. Jest Ono miejscem uobecniania się Boga i zjednoczenia z Nim. Gdy otwierasz Pismo Święte i rozbijasz ten namiot, zaczyna się rozmowa „twarzą w twarz, jak z przyjacielem” (Wj 33, 11). Nasza modlitwa prowadzi nas wówczas ku wyjątkowej zażyłości ze Stwórcą. Z listów dowiadujemy się, jak bardzo Matki Założycielki pragnęły, aby „naszą największą radością było tabernakulum” (sł. B. Franciszka Werner), by w każdym domu znajdowała się kaplica z Najświętszym Sakramentem. Pozwólmy, aby Logos zamieszkał w naszych domach, a my rozmawiajmy z Nim jak z przyjacielem.
Jak wygląda moje przygotowanie do codziennej modlitwy Słowem Bożym? Co mogę zrobić, aby uczynić moje serce „gościnnym domem dla Słowa”?