Rzym, w Święto Nawiedzenia NMP, 2024 r. 

Kochane Siostry

Święto Nawiedzenia NMP wpisało się w nasz elżbietański kalendarz bardzo szczególnie, gdyż – jak czytamy w naszych Konstytucjach – „każda siostra zobowiązuje się na mocy ślubu obchodzić dzień Nawiedzenia NMP jako specjalne święto” (D1,3). W tym dniu oddajemy cześć Maryi oraz wyrażamy naszą wdzięczność za Jej Matczyne czuwanie nad każdą z nas i Zgromadzeniem. Maryja jest dla nas przykładem życia i „pomaga nam wzrastać w zjednoczeniu z Bogiem i w służbie bliźnim” (K62).

Obchodząc święto Nawiedzenia, przywołujemy na myśl scenę spotkania Maryi ze św. Elżbietą, jak również zauważamy spotkanie Syna Bożego ze swoim poprzednikiem – Janem Chrzcicielem. Maryja z Nazaretu natchniona Duchem Świętym wybrała się i poszła z pośpiechem w góry. Wiadomość o tym, że Jej krewna spodziewa się dziecka i jest już w szóstym miesiącu, przynaglała ją, aby czym prędzej wyruszyć w drogę. Maryja, nie wahała się podjąć tak wyczerpującej podróży. Zdecydowanie wyruszyła w daleką, niebezpieczną drogę, aby przejść przez góry i stanąć przed domem Elżbiety i Zachariasza. Ona wiedziała, że Jej krewna potrzebowała pomocy, dlatego przyszła, by jej służyć. Chciała być przy Elżbiecie w tak ważnym i trudnym dla niej czasie.

Jezus nadal nam przypomina: „ubogich zawsze macie u siebie” (J 12,8a), ubogich na różne sposoby: materialnie, duchowo, spragnionych miłości drugiego człowieka,
kromki chleba, godnej pracy. Ubóstwo ma dziś różne oblicza. Choć zmienia się świat wokół nas, to tych, którzy znajdują się w potrzebie, wciąż spotykamy. Także Papież Franciszek z nieustanną troską patrzy na człowieka i jego podstawowe potrzeby. Mówi, że w dzisiejszym świecie mamy bardzo bogatych, ale też wciąż wielu biednych i odsuniętych na margines życia. Mamy skrzywdzonych, chorych i kalekich. Papież Franciszek podkreśla, że ubóstwo znajduje się w samym centrum Ewangelii i dopóki Łazarz leży u drzwi naszego domu (por. Łk 16,19-21), nie może być sprawiedliwości ani też pokoju społecznego. Dlatego zachęca do podejmowania w Kościele nowej formy ewangelizacji, jaką jest dbałość o ubogich i chorych (por. Mt 11,5), aby być świadkiem miłosierdzia (por. MM 21). Dla nas to kontynuowanie naszego charyzmatu, to zaproszenie do większego zaangażowania w dzieło miłosierdzia. Chrystus posyła nas do tych wszystkich osób, będących w potrzebie, bo chce przez nas działać. On chce, abyśmy im zaniosły nadzieję, miłość, ulgę, pomoc. Wpatrzone w Maryję, zabierzmy ze sobą Jezusa i pośpieszmy do tych, którzy nas potrzebują. Tak wielu czeka na spotkanie z Chrystusem, na spotkanie z drugim człowiekiem, na którego twarzy wymalowane jest oblicze Chrystusa, czeka na drobny gest dobroci.

Kochane Siostry, w kontekście dzisiejszego święta, spoglądając na Maryję, która zostawia wszystko i wyrusza w drogę, aby służyć pomocą, wzbudźmy w sobie chwilę refleksji, która może nam posłużyć do duchowego rozwoju. Czy ja widzę potrzebę moich bliźnich? Czy potrafię zrezygnować ze swoich planów, aby przyjść z pomocą potrzebującym? Czy chętnie i często angażuję się w mojej wspólnocie w codzienne drobne zajęcia jak: przygotowanie posiłków, zrobienie porządków, zorganizowanie świąt – tak od siebie, z potrzeby serca, szczególnie, gdy nie należy to do moich obowiązków? Czy „wyruszam w podróż” w kierunku tych, którzy pozostają w szpitalach, bez opieki, samotni w swoich domach? Nie lękajmy się wybrać w drogę, przed nami poszła Ta, która pierwsza była gotowa służyć – Maryja, przed nami poszły nasze Założycielki i tysiące elżbietanek. Podejmijmy z odwagą i zaufaniem drogę służby spełnianej z miłością, aby w ten sposób nieść i dzielić się z innymi Chrystusem.

Kochane Siostry, obchodząc święto Nawiedzenia NMP z całego serca życzę, abyśmy na nowo odkryły głęboką ufność i wiarę Maryi oraz Jej troskę o drugiego człowieka. Niech Jej przykład pociąga nas do całkowitego zawierzenia Bogu, wypełniania Jego woli, do odważnego wyruszenia w drogę, aby dzielić się swoim doświadczeniem Boga i służyć z radością naszym bliźnim.

Dziękuję Kochanym Siostrom za każdy przejawy życzliwości, dobroci i współpracy na polu naszej elżbietańskiej działalności. Niech dobry Bóg wszystkim Kochanym Siostrom obficie wynagradza swoimi łaskami i błogosławi.

Łącząc się we wspólnym świętowaniu posyłam wiele siostrzanych pozdrowień od Sióstr z Zarządu Generalnego i wszystkim mieszkanek naszego domu,

w miłości Serca Jezusowego
S.M. Rafaela Fischbach
przełożona generalna