Odnowa Jubileuszowa we Wrocławiu

Nasza grupa liczyła 30 Sióstr z Polski i z zagranicy, m.in. : Rosji, Czech, Litwy i Gruzji. Dla każdej z nas był to czas wyjątkowy, czas łaski, czas spotkania z Miłosiernym Ojcem. Jak na Elżbietanki przystało dosyć szybko stworzyłyśmy zwartą grupę, w której nie zabrakło humoru, życzliwości i pracowitości. Nad sprawnym przebiegiem tych dni Odnowy wytrwale czuwała Siostra Radna M. Aleksandra Kardynał. Wybór prelegentów, a także trafna tematyka Konferencji świadczyły o wielkim doświadczeniu i zaangażowaniu Siostry Radnej M. Aleksandry.

Już pierwszego dnia Ksiądz Mirosław Maliński uczył nas jak znaleźć drogę do swojego serca, wejść do niego i dobrze się tam poczuć. O tym, że to serce kobiece i konsekrowane jest dynamiczne, przekonywała nas Siostra dr Władysława Krasiczyńska CSSJ, stwierdzając, że „kobiecość i zakonność jest wpisana w drogę naszego powołania, na której rozwijamy się i dojrzewamy”. Uświadomiłyśmy sobie jeszcze głębiej, że powołanie jest absolutną łaską, czyli przejawem Bożego Miłosierdzia względem każdej z nas. My natomiast musimy nauczyć się współpracować z dobrocią Bożą, kochając rozumem i myśląc sercem, o czym przekonywał nas Ojciec dr Jerzy Tupikowski CMF.

Tak nam trudno czasem uwierzyć, że życie zakonne to opowieść o Bogu kochającym, miłosiernym i przebaczającym, ale że tak jest naprawdę uczył nas Ksiądz Biskup prof. dr hab. Jacek Kiciński CMF. Stwierdził, że „nie wystarczy to wiedzieć, tą prawdą trzeba żyć. Prawda o nas, o naszych Współsiostrach, bliźnich musi być ogrzana miłością”.

Z wieloma myślami i pragnieniami w kolejnym dniu Odnowy udałyśmy się do miejsca, gdzie zaczęło bić serce naszego Zgromadzenia, czyli do Nysy. W Domu Macierzystym czułyśmy się jak u siebie, serdecznie przyjęte przez Siostrę Prowincjalną M. Martę Remiorz i pozostałe Siostry. Nie zabrakło spotkania z Siostrą M. Margaritą Cebulą, prawdziwą ,,kopalnią wiedzy” o elżbietańskich początkach. Wielkie znaczenie miał dla nas czas indywidualnej modlitwy przed Panem Jezusem w kaplicy i Msza św. Mogłyśmy po raz kolejny, jeszcze głębiej popatrzeć w Jego Serce i wypowiedzieć całą mocą: ,,Dziękujemy Ci Jezu za 25, 50, 60, 65 lat życia w promieniach Twojej Miłości”. W kolejnej części pielgrzymki ten sam zastęp Elżbietanek uklęknął przy doczesnych szczątkach bł. Marii Luizy Merkert i Służebnicy Bożej Matki Franciszki Werner, gdzie nasze duchowe Matki zapewniałyśmy o gotowości kontynuowania elżbietańskiej misji. W drodze powrotnej modliłyśmy się na Cmentarzu Jerozolimskim gdzie pochowane są nasze Siostry, które poprzedziły nas w drodze do Nieba, a następnie udałyśmy się do Matki Bożej Strażniczki Wiary w Bardzie Śl., miejscu pielgrzymowania naszych Matek Założycielek. W kolejnym dniu udałyśmy się w pielgrzymce do Matki Bożej na Osobowicach, gdzie odkrywałyśmy ślady historii naszego Zgromadzenia. Były to niezapomniane chwile w bliskości Maryi. To Ona przygotowała nasze serca na przeżywanie Rekolekcji Jubileuszowych. W atmosferze wielkiej ciszy Jezus mówił do nas w osobie Ojca Józefa Tarnówki SDS. Trudno opisać moc słów, głębię treści i wielkość pokoju i radości, którą Pan wlewał w nasze dusze. Ewangeliczne pytania Jezusa zadawane w czasie tych dni wymagały osobistej i konkretnej, choć czasem nie łatwej odpowiedzi. Pan Jezus nakreślił nam zadania na dalsze lata życia zakonnego, które zweryfikujemy przy okazji następnych Jubileuszy.

Pragniemy wyrazić naszą serdeczną wdzięczność Najprzewielebniejszej i Kochanej Matce Generalnej M. Samueli Werbińskiej wraz z całym Zarządem Generalnym. Ukochana Matko dostałyśmy nowy ,,zastrzyk” siły i entuzjazmu na dalsze dni zakonnego życia. Dziękujemy z całego serca za modlitwę i wszelkiego rodzaju wsparcie. Siostrze Prowincjalnej M. Pauli Marcinowskiej i całej Wspólnocie Domu Prowincjalnego we Wrocławiu za siostrzane przyjęcie i towarzyszenie podczas tych dni – Bóg zapłać. Bardzo dziękujemy Siostrze Radnej M. Aleksandrze Kardynał, za to, że z taką starannością przygotowała te dni, wytrwale je realizowała i z cierpliwością nas prowadziła. ,,Spojrzenie wstecz napełnia nas wdzięcznością wobec Boga i ludzi”. (bł. Maria Luiza Merkert)

Wdzięczne za wszystko
z darem modlitwy
Siostry Jubilatki

źródło