Rzym, w rocz. założenia Zgromadzenia 2025.
„Wielkie są dzieła Pańskie,
mogą ich doświadczyć wszyscy,
którzy je miłują”.
(Ps 111, 2)
Kochane Siostry,
Drodzy Członkowie i Członkinie Wspólnoty Apostolskiej św. Elżbiety,
Tegoroczne obchody rocznicy powstania naszego Zgromadzenia łączą się ze świętowaniem Roku Jubileuszowego 2025. Papież Franciszek zaprosił nas do duchowej podróży i poszukiwania nadziei oraz pokoju w Chrystusie. W dniu kolejnej rocznicy spoglądamy wstecz, aby dziękować Bogu za wszystkie łaski jakimi w ciągu 183 lat zostało obdarowane Zgromadzenie. Jednocześnie patrzymy w przyszłość z ogromną nadzieją, że Bóg pamięta o swoim przymierzu (por. Ps 111, 5) i że nadal będzie błogosławił Zgromadzeniu, które nosi imię św. Elżbiety, jak pisała bł. Maria Luiza (por. Pismo z dn. 6 lutego 1872 r.) Pełni ufności w wierność i obecność Boga, który pomagał i pomaga nam w każdej chwili, angażujemy swoje siły, aby nieść samarytańską pomoc i dzielić się dobrem z tymi, którzy nas potrzebują.
Nasze Założycielki widząc potrzeby, biedę i choroby współczesnej ludności odkrywały w sobie pragnienie niesienia pomocy drugiemu człowiekowi. Modlitwa, codzienna adoracja, słuchanie słowa Bożego, były dla nich światłem do podejmowania nowych wyzwań i realizacji osobistego powołania. W Najświętszym Sercu Jezusa, które było ich największym skarbem, znalazły natchnienie, aby jak Chrystus dzielić się miłością miłosierną. „Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie” (Mt 25, 35-36), słowa Jezusa nie pozostały dla nich obojętne. Praktyczne czyny, nieocenione gesty troski o bliźnich stały się podwaliną Zgromadzenia, które wciąż i w różnych częściach świata realizuje charyzmat pozostawiony przez Założycielki.
Papież Franciszek zaprosił nas do przeżywania Roku Jubileuszowego pod hasłem: „Pielgrzymi nadziei”. To bardzo wymowny gest w obecnej rzeczywistości, kiedy tak dużo ludzi pyta: jak żyć, aby odnaleźć sens życia, gdzie iść, jak dobrze wykorzystać talenty, które otrzymaliśmy? Pytania te potrzebują odpowiedzi. Pytają ludzie młodzi, rodziny, osoby samotne, pytamy także my, jako Zgromadzenie. Zadajemy sobie pytanie, gdzie i jak realizować nasz charyzmat, aby jak najlepiej wypełnić zadanie do jakiego zostaliśmy przez Boga powołani. Pytania te pokazują nam, że ciągle jesteśmy w drodze, że rozpoczęte dzieło nadal się rozwija. Możemy za Służebnicą Bożą Matką Franciszką powiedzieć: „Nasze serca wypełnione są głębokim uczuciem wdzięczności wobec Boga” (9 Sprawozdanie roczne, Wrocław 1865, str.240). Tak wiele sytuacji, pięknych świadectw jakie słyszymy, cudownych zdarzeń jakie widzimy wokół nas, pozwala nam dostrzec, że Chrystus nadal działa w swoim Kościele, że rozlewa nadzieję w sercach wiernych. Na naszej stronie internetowej możemy obejrzeć zdjęcia i przeczytać o działalności naszych Sióstr, które angażują się w budowanie dobra i niesienie nadziei. Przy tej okazji zachęcamy, wszystkie Siostry, abyśmy dzieliły się z innymi tym dobrem, które na co dzień czynimy. „Radość dzielona jest podwójną radością”, co oznacza, że jeszcze bardziej wzrasta i umacnia innych. Niech nasze świadectwo życia, będzie dla innych refleksją, także refleksją nad swoim życiem i powołaniem. „Żniwo wprawdzie wielkie, ale potrzeba robotników” (Łk 10,2) – niech nasze życie pełne miłości do Boga i bliźnich będzie dla innych znakiem, że „warto żyć dla Miłości”, której na imię jest Jezus.
Kochane Siostry, Drodzy Członkowie i Członkinie Wspólnoty Apostolskiej św. Elżbiety, wyrażając naszą wdzięczności Panu Bogu za wiele łask, które otrzymaliśmy w ciągu naszej historii, wyśpiewujemy radosne Te Deum. Przywołujemy na pamięć Założycielki, które dały początek Zgromadzeniu, jak też wiele pokoleń Sióstr, które swoim życiem, poświęceniem i wierną miłością pisały karty tej historii. Ogarniamy modlitwą wszystkie Siostry, Członków Wspólnoty Apostolskiej, którzy poprzedzili nas do wieczności i modlimy się za siebie nawzajem, abyśmy dobrym życiem dawali świadectwo. „Mamy także nadzieję, że Boża Opatrzność nadal będzie służyć naszej misji” (8 Sprawozdanie roczne, Wrocław 1864, str.240) i obdarzy Zgromadzenie nowymi powołaniami. Troska o młodych, o nowe powołania powinna być głęboko zapisana w naszych sercach, aby pozostawiony przez Założycielki charyzmat rozwijał się i rozszerzał.
Trwając w jubileuszowej radości, życzę wszystkim Kochanym Siostrom i Drogim Członkom Wspólnoty Apostolskiej św. Elżbiety, Bożej opieki w realizacji codziennych obowiązków, siły do wypełniania swojego powołania, radości z wykonywanej misji i dzielenia się dobrem z innymi, oraz niezachwianej wiary, mocnej nadziei i miłości, która wszystko przetrzyma. Niech nasze życie będzie ukryte w Bogu, abyśmy mogli powiedzieć: „Od momentu, gdy uwierzyłem, że Bóg istnieje, zrozumiałem, że nie mogę żyć inaczej, jak tylko dla Niego” (Karol de Foucauld).
Łącząc się duchowo w obchodach związanych z rocznicą powstania Zgromadzenia, przesyłam Kochanym Siostrom oraz Członkom Wspólnoty Apostolskiej wiele serdecznych pozdrowień od Sióstr Radnych i wszystkich Sióstr ze Wspólnoty domu generalnego,
w miłości Serca Jezusa
S.M. Rafaela Fischbach
przełożona generalna