Życzenia świąteczne

Rzym, Boże Narodzenie 2025 r.

„Matko moja, Maryjo,

wprowadź mnie do groty betlejemskiej i spraw,

bym się zagłębił w kontemplacji nad tym wielkim

i doniosłym wydarzeniem, które dokonało się” (o. Pio)

Kochane Siostry,

Drodzy Członkowie i Członkinie Wspólnoty Apostolskiej św. Elżbiety,

Obchodząc Boże Narodzenie mamy okazję, aby spotkać się jako jedna rodzina czy to zakonna czy chrześcijańska i wspólnie z braterską radością przeżyć, to wydarzenie, które jest dla nas ważne, gdyż ukazuje Wcielenie Słowa Bożego. Chrystus, Syn Boży przyszedł na świat stając się Dziecięciem, aby w ten sposób upodobnić się do człowieka. Wielkim pragnieniem Boga było, aby stać się jak my, poczuć ludzkie, codzienne zmagania. W tym świątecznym czasie pochylając się nad drobną Dzieciną, czujemy poruszenie serca, ogromną miłość i wdzięczność do Wszechmogącego Ojca.

Ewangelia dzisiejszej uroczystości wprowadza nas w głębię przeżywania prawdy objawionej w ubogiej grocie w Betlejem. To wydarzenie nadaje początek naszemu zbawieniu, które przychodzi wraz z narodzeniem Bożego Syna. Św. Łukasz zapisuje to w swojej Ewangelii: „Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Powiła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie” (Łk 2, 6-7). To niesamowite, że Bóg dla mnie i dla ciebie, stał się jednym z nas. Przyszedł na świat w skromnych warunkach, ale jakże z wielką miłością. Okres Bożego Narodzenia, to nie tylko obchody historycznego faktu, ale to czas adoracji Jezusa – Słowa Wcielonego. Św. Pio w swoich modlitwach prosił Maryję, aby pomogła mu zagłębić się w kontemplacji nad tym wielkim i doniosłym wydarzeniem, które dokonało się w Betlejem. Bóg zamieszkał pośród nas, pozostał na zawsze między swoim ludem w Najświętszej Eucharystii. Ilekroć stajemy przy ołtarzu, pochylamy się nad tą wielką tajemnicą obecności Boga – Dziecięcia, które narodziło się w betlejemskiej grocie i Chrystusa, który przychodzi do naszych serc w Komunii św., to ten sam Bóg, który jest Bogiem z nami (por. Mt 1, 23).

Anioł objawił pastuszkom wielkie tajemnice drogi zbawienia: „Zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan” (Łk 2, 10-11). Narodził się – aniołowie ogłaszają w Betlejem! Narodził się – rozbrzmiewają dzwony, zapraszające nas do świętowania, przeżywania radości. Jak pasterze w noc narodzenia, biegli do groty, tak również my klękamy przed Słowem Wcielonym, aby oddać cześć Bogu. Przeżyć radość spotkania z Chrystusem, to napełnić się Jego obecnością, ale to także dzielić się posiadanym szczęściem z innymi. Pastuszkowie biegli, aby zobaczyć Pana. Kochane Siostry, Drodzy Członkowie Wspólnoty Apostolskiej św. Elżbiety, „biegnijmy” z radością na spotkanie z Jezusem, aby umacniać naszą wiarę, aby czerpać siły. „Biegnijmy” z zachwytem do naszych bliźnich, aby dzielić się tym duchowym bogactwem. Trzeba nam, w naszym duchowym życiu zaczerpnąć u źródła jakim jest Eucharystia, aby mocą tej łaski stać się świadkiem spotkania. Ten, kto naprawdę spotkał Pana Jezusa, napełnił swoje serce Bożymi darami i nigdy nie zostawi ich tylko dla siebie, ale dzieli się oraz ubogaca innych. Jak podkreślił to, Papież Franciszek „jeśli ktoś rzeczywiście doświadczył miłości Boga, który go zbawia, nie potrzebuje wiele czasu, by zacząć Go głosić, nie może oczekiwać, aby udzielono mu wiele lekcji lub długich instrukcji. Każdy chrześcijanin jest misjonarzem w takiej mierze, w jakiej spotkał się z miłością Boga w Chrystusie Jezusie” (Evangelii Gaudium, 120). W tym świątecznym czasie wzbudźmy w sobie refleksję: Czy potrafię dawać ze swojego duchowego skarbca dary, którymi jestem przez Boga obdarowany? Czy inni patrząc na mnie mogą powiedzieć, że moje serce należy do Boga? Czy w swoim życiu i postępowaniu pozostawiam dobre świadectwo?

Przeżywając Tajemnicę Narodzenia Chrystusa, naszego Zbawiciela, który podczas swego ziemskiego życia modlił się do Ojca o jedność swoich uczniów „aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał” (J. 17,21), uświadamiamy sobie na nowo, że nie ma prawdziwego świadectwa o Bogu bez życia w jedności, która jest przede wszystkim darem samego Ojca, a zarazem owocem naszej współpracy z łaską otrzymaną od Pana. Nasze Konstytucje mówią, „że tylko wspólnota wewnętrznie zwarta zdolna jest wypełnić swe posłannictwo w świecie współczesnym” (K 67).

Modlitwa św. Franciszka, którą modlimy się o jedność pomiędzy nami od ostatniej Kapituły Generalnej w roku 2023, uświadamia nam, że abyśmy mogli być skutecznymi narzędziami w rękach Pana, musimy w sensie ewangelicznym zapomnieć o sobie, aby:

„Nie tyle szukać pociechy, co pociechę dawać;

Nie tyle szukać zrozumienia, co rozumieć; Nie tyle szukać miłości, co kochać;

Albowiem dając, otrzymujemy; Wybaczając, zyskujemy przebaczenie,

A umierając, rodzimy się do wiecznego życia.

Przez Chrystusa Pana naszego.”

Bardzo potrzeba nam tej jedności, która jest łaską, a zarazem owocem, który wyrasta na glebie,  w której obumieramy swoim potrzebom, swoim racjom, poczuciu niesprawiedliwości, czy wyrządzonej krzywdy. Wszystko to przyjęte w duchu wiary i ofiarowane Panu staje się zaczynem jedności między nami i uzdalnia nas do bycia prawdziwymi świadkami Chrystusa oraz zalążkiem pokoju w świecie, o który tak intensywnie się modlimy. Dlatego, tak jak w poprzednich latach kontynuować będziemy i w latach następnych modlitwę o jedność pośród nas.

Kochane Siostry, Drodzy Członkowie i Członkinie Wspólnoty Apostolskiej św. Elżbiety, niech radość z narodzin Zbawiciela przyniesie nadzieję, wewnętrzny pokój, siłę i umocnienie wiary, która poprowadzi przez życie, szczególnie w sytuacjach trudnych doświadczeń. Niech świąteczny czas będzie okazją do pogłębionej refleksji, a każde spojrzenie na bożonarodzeniową szopkę przypomina o bezgranicznej miłości Boga Ojca do człowieka.

Łącząc się we wspólnej modlitwie, życzę Kochanym Siostrom i Drogim Członkom Wspólnoty

Apostolskiej św. Elżbiety błogosławieństwa Bożej Dzieciny. Przesyłam serdeczne życzenia także od Sióstr Radnych i wszystkich Sióstr z domu generalnego,

w miłości Serca Jezusa

Sr. M. Rafaela Fischbach

przełożona generalna