WRZESIEŃ – uległość Duchowi Świętemu
„Bądźcie posłuszni waszym przełożonym i bądźcie im ulegli, ponieważ oni czuwają nad duszami waszymi i muszą zdać sprawę z tego. Niech to czynią z radością, a nie ze smutkiem, bo to nie byłoby dla was korzystne” (Hbr 13,17).
„Niech wszystkie siostry współpracują przez aktywne posłuszeństwo, mając poczucie odpowiedzialności. Przełożone niech chętnie słuchają zdania sióstr i pobudzają je do wspólnego wysiłku dla dobra Zgromadzenia i Kościoła, jednak bez ujmy dla swojej władzy decydowania i nakazywania tego, co należy czynić” (Sobór Watykański II, Perfectae caritatis, 14).
Posługa władzy, jaką otrzymują przełożeni, zawsze powinna być wykonywana w duchu służby. Istotne jest bowiem kształtowanie wzajemnego zaufania we wspólnocie przez dążenie do dialogu i przezwyciężanie wzajemnej niechęci. Właściwy dialog jest warunkiem niezbędnym do budowania pokoju i szacunku w relacjach. Aby lepiej rozpoznać, czego chce od nas Chrystus, Przełożone powinny słuchać zdania Sióstr i poddać je właściwemu rozeznaniu. Ostateczna decyzja jednak należy do Przełożonej, która powinna podejmować ją w duchu odpowiedzialności za wspólnotę. W przyjęciu i wypełnianiu poleceń niezbędna jest uległość Duchowi Świętemu. Kształtuje ona nasze życie na wzór „Syna Człowieczego, który nie przyszedł na ziemię, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu” (Mk 10,45). Posłuszeństwo, które ślubujemy, staje się w ten sposób również wyrazem naszej wewnętrznej wolności. Zadbajmy o budowanie dobrych relacji we wspólnocie przez gesty życzliwości i wyrozumiałości.
Modlitwa Papieża Franciszka
Boże, nasze Ojcze, Ty w swojej nieskończonej miłości
powołujesz mężczyzn i kobiety do szczególnego życia
w czystości, ubóstwie i posłuszeństwie.
Prosimy Cię za wszystkie osoby konsekrowane:
napełnij je Duchem Świętym, aby były wierne swojemu powołaniu,
aby swoim życiem świadczyły o Twojej miłości w świecie.
Daj im siłę, by w trudnościach nie traciły nadziei,
cierpliwość, by znosiły trudy codzienności
i pokorę, by w każdej chwili szukały Twojej woli.
Niech ich serca zawsze pozostaną otwarte na Ciebie
i na potrzeby ich braci i sióstr, zwłaszcza tych najsłabszych i potrzebujących.
Spraw, aby ich życie było znakiem Twojego Królestwa
i światłem dla tych, którzy Ciebie szukają.
Maryjo, Matko Kościoła, towarzysz im w ich drodze
i wstawiaj się za nimi u Twojego Syna, Jezusa Chrystusa,
który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
Opracowała:
S. M. Katarzyna Mróz
radna generalna
