KWIECIEŃ – nowe stworzenie
„Czyż nie wiadomo wam, że my wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w jego śmierć? Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie – jak Chrystus” (Rz 6, 3-4)
„Nasze życie zakonne jest intensywnym urzeczywistnianiem życia Bożego zapoczątkowanego przez Ducha Świętego w sakramencie chrztu świętego. Odpowiadając z wiarą na wezwanie Boga, który nas najpierw umiłował, idziemy w pełnej wolności za Jego głosem” (Konstytucje, art. 6).
Profesja zakonna jest zakorzeniona w sakramencie chrztu świętego. Jak mówi św. Paweł: „Czyż nie wiadomo wam, że my wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć? Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie – jak Chrystus” (Rz 6, 3-4). Wyraża się to w wyborze Chrystusa i w pełnym nawróceniu. Z chwilą złożenia ślubów „porzucamy bowiem starego człowieka” i „przyoblekamy się w nowego człowieka, stworzonego na obraz Boga, w sprawiedliwości i prawdziwej świętości”. To nowe życie, które w nas wzrasta, ma swoje źródło w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa. W ten sposób wypełnia się w nas tajemnica nowego stworzenia, a śluby zakonne, które składamy, stają się „intensywnym urzeczywistnianiem życia Bożego zapoczątkowanego przez Ducha Świętego w sakramencie chrztu świętego” (Konstytucje, art. 6). W tym miesiącu starajmy się odnawiać swoje oddanie Bogu przez akty posłuszeństwa.
Modlitwa Papieża Franciszka
Boże, nasze Ojcze, Ty w swojej nieskończonej miłości
powołujesz mężczyzn i kobiety do szczególnego życia
w czystości, ubóstwie i posłuszeństwie.
Prosimy Cię za wszystkie osoby konsekrowane:
napełnij je Duchem Świętym, aby były wierne swojemu powołaniu,
aby swoim życiem świadczyły o Twojej miłości w świecie.
Daj im siłę, by w trudnościach nie traciły nadziei,
cierpliwość, by znosiły trudy codzienności
i pokorę, by w każdej chwili szukały Twojej woli.
Niech ich serca zawsze pozostaną otwarte na Ciebie
i na potrzeby ich braci i sióstr, zwłaszcza tych najsłabszych i potrzebujących.
Spraw, aby ich życie było znakiem Twojego Królestwa
i światłem dla tych, którzy Ciebie szukają.
Maryjo, Matko Kościoła, towarzysz im w ich drodze
i wstawiaj się za nimi u Twojego Syna, Jezusa Chrystusa,
który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
Opracowała:
S. M. Katarzyna Mróz
radna generalna
