Życzenia Matki

Kochane Siostry,

Drodzy Członkowie i Członkinie Wspólnoty Apostolskiej św. Elżbiety,

W uroczystość naszej Patronki św. Elżbiety po raz kolejny pochylamy się nad jej bogatym życiem. Bogatym, nie ze względów materialnych, choć tego nie brakowało
św. Elżbiecie, ale przede wszystkim ze względu na jej bogactwo duchowe. Ta, która była żoną, matką, księżną, była kobietą o wielkim i dobrym sercu, dostrzegającą nie tylko potrzeby swoich bliskich, ale zwracającą uwagę na potrzeby najbardziej ubogich i pokrzywdzonych. Wychodziła poza swoje królewskie posiadłości, „świat” własnych przyjemności i dobrobytu, aby zobaczyć braki z jakimi borykają się bliźni, jej poddani. To do św. Elżbiety możemy odnieść słowa św. Jana Pawła II, który powiedział: „Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi.” Wielkość św. Elżbiety ujawniła się w jej codziennym życiu, w oddaniu nie tylko ziemskich dóbr, ale w czynach pełnych miłości. Elżbieta pilnie praktykowała dzieła miłosierdzia: „poiła i karmiła tych, którzy pukali do jej drzwi, starała się dla nich o ubrania, spłacała długi, opiekowała się chorymi i grzebała zmarłych. Wychodząc ze swego zamku, często wraz ze służącymi udawała się do domów ludzi biednych, niosąc im chleb, mięso, mąkę i inne produkty. Osobiście dostarczała żywność i uważnie sprawdzała ubrania i pościel ubogich” (Benedykt XVI, 20.10. 2010)

Kochane Siostry, drodzy Członkowie Wspólnoty Apostolskiej, zachwyciliśmy się życiem św. Elżbiety, jej duchowością, troską i miłosierdziem okazywanym bliźnim. Obraliśmy ją sobie jako Patronkę i wyruszyliśmy w drogę naszego życia, pragnąc tak jak ona nieść ulgę cierpiącym, karmić głodnych, dzielić się dobrem z potrzebującym i nie ważne, ile posiadamy niezależnie, ile mamy dobra materialnego, chcemy ofiarować swój czas, dobre słowo, pomocną dłoń drugiej osobie. W naszych środowiskach, miejscach pracy i posługi dostrzegamy osoby potrzebujące, samotne, chore, cierpiące. Podczas audiencji Papież Franciszek przypomniał nam, że Bóg wyposażył nas w różnorodne dary i „wszyscy otrzymaliśmy od Boga „majątek” jako istoty ludzkie – przede wszystkim samo życie, potem różne zdolności fizyczne i duchowe. Jako uczniowie Chrystusa otrzymaliśmy wiarę, Ewangelię, Ducha Świętego i sakramenty. Te dary muszą być wykorzystywane do czynienia dobra w tym życiu jako posługa Bogu i naszym braciom” (15.11.2020). W duchu Ewangelii i za wzorem naszej Patronki swoją pomoc ofiarujemy dzieląc się z ludźmi dobrocią, miłością i tym co sami posiadamy. Przeżywając dzisiejszą uroczystość, pamięcią ogarniamy wszystkie siostry, które od początku istnienia Zgromadzenia przez te wszystkie lata żyły duchowością św. Elżbiety i jak nasza Patronka niosły pomoc potrzebującym. Ich ofiarna postawa, odwaga, wyrzeczenie, zaangażowanie były jak ziarno wrzucone w ziemię, które wzrastało i wydawało owoc. Dziś dziękujemy Bogu za te siostry i modlimy się o ich zbawienie, ale także cieszymy się, że dzieło przez nich rozpoczęte w różnych częściach świata trwa i ufamy, że nadal będzie się rozwijać.  To od naszego zaangażowania i współpracy z Bożą łaską, zależy jak dalej przekazywać będziemy nasz charyzmat i duchowość. Jezus mówi: „Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny” (Łk 6,36). Podejmując drogę pójścia za Chrystusem, upodobnienia się do Niego w miłowaniu bliźnich, w służbie drugiemu, w pielęgnowaniu cierpiących, On nie pozostawia nas samych. Jezus obiecał nam być z nami: „Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze – Ducha Prawdy, …. (który) u was przebywa i w was będzie” (J 14,15). To On daje nam siłę do dobrego działania, dawania świadectwa, codziennej, ofiarnej posługi. W tej misji nie jesteśmy sami, dlatego mamy siłę do działania i przynoszenia dobrych owoców, bo wszystko możemy w Tym, który nas umacnia (por. Flp 4,13). Służebnica Boża Matka Franciszka, przypomina nam: „Bóg nie żąda od nas zbyt wiele, ale im bardziej będziemy staramy się być wiernymi w rzeczach małych ku Jego chwale, tym bardziej będziemy uczestnikami Jego szczególnej łaski i miłości” (11.03.1874). Weźmy sobie na nowo do serca te słowa, abyśmy jeszcze bardziej we współczesnym świecie żyły nakreśloną przez nasze Założycielki duchowością św. Elżbiety.

Kochane Siostry, drodzy Członkowie Wspólnoty Apostolskiej, wpatrzeni w przykład Św. Elżbiety naszej wielkiej Patronki oraz bł. Marii Luizy, czerpmy z nich inspiracje dla naszego życia, które niech będzie żywym świadectwem Bożej miłości. Niech każdy dzień będzie wypełniony Bożym błogosławieństwem, dobrocią, radością, nadzieją, siłą i odwagą do stawiania czoła codziennym wyzwaniom. Światło Boże niech nas prowadzi i rozjaśnia nasze drogi w realizacji naszego charyzmatu.  Pozostając w duchowej łączności z kochanymi Siostrami i drogimi Członkami Wspólnoty Apostolskiej św. Elżbiety przesyłam wiele najserdeczniejszych życzeń od Sióstr z Zarządu i całej naszej Wspólnoty. Korzystając z okazji bardzo dziękuję za gesty pamięci, życzliwości za ofiarę Mszy św., za wszystkie nadesłane życzenia z okazji moich imienin oraz urodzin. Za otrzymane wszelkie dobro odwzajemniam się modlitwą.

w miłości Serca Jezusa

S.M. Rafaela Fischbach

przełożona generalna