790. rocznica kanonizacji św. Elżbiety Węgierskiej
Proces kanonizacyjny św. Elżbiety został zainicjowany zaraz po jej śmierci, na prośbę jej szwagra, księcia Turyngii Konrada. Przy grobie świętej gromadzili się ludzie i otrzymywali za jej wstawiennictwem łaski.
Kanonizacji św. Elżbiety Węgierskiej dokonał Papież Grzegorz IX. Miała miejsce w Perugii, w kościele św. Dominika (San Domenico) dnia 27 maja 1235 roku, w dzień uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Po kanonizacji w 1236 roku relikwie świętej Elżbiety zostały przeniesione do Marburga, gdzie złożono je w nowo wybudowanej świątyni ku jej czci. Warto dodać, że w Perugii znajduje się pierwsza w Italii kościół poświęcony św. Elżbiecie Węgierskiej. Został on wzniesiony w 1348 roku, a jego historia jest związana z miejscową tradycją i kultem tej świętej .
„Na początku roku 1233 specjalna komisja papieska dokonała przesłuchań świadków według wymaganych przepisów. Latem 1234 roku książę Turyngii Konrad pojechał do Rzymu, czyniąc starania o kanonizację księżnej. W październiku ukazała się bulla papieża Grzegorza IX, kontynuująca proces kanonizacyjny. W styczniu 1235 roku następna komisja papieska prowadziła ostatni już proces przesłuchań. Papież w związku z trudną sytuacją czasowo rezydował w Perugii. Ponieważ termin kanonizacji został wyznaczony na Zielone Święta tzn. na dzień 27 maja 1235 roku. Papież Grzegorz IX udał się procesyjnie do kościoła dominikanów w Perugii i tam ogłosił Elżbietę Węgierską, zwaną też Elżbietą z Turyngii, świętą Kościoła katolickiego, na co wszyscy obecni odpowiedzieli gromkim śpiewem Te Deum. Bulla kanonizacyjna nazywa świętą Elżbietę “nowym dziełem”. Dziełem nieporównanej piękności, które stworzył Duch Święty; naczyniem Ducha Świętego, również na skutek błogosławieństwa, jakie jej życie i działanie jeszcze i dziś zlewa na świat i Kościół. Papież Grzegorz IX sam osobiście ułożył liturgię mszalną i officium brewiarzowe na doroczne święto św. Elżbiety, które ustanowił dla całego kościoła na dzień jej śmierci.
W sierpniu 1235 roku został położony kamień węgielny pod budowę kościoła pod wezwaniem św. Elżbiety w Marburgu, pierwszego w Niemczech gotyckiego kościoła. Głowa zmarłej świętej została ukoronowana pośmiertnie przez langrafa Turyngii bardzo cenną koroną, a następnie została umieszczona we wspaniałym królewskim relikwiarzu. W ten sposób szczątki świętej zostały wystawione są do publicznej czci.” (s. Anna Ewa Kędzierska, św. Elżbieta Węgierska 1207-2007. 800-lecie Urodzin)
Święta Elżbieto módl się za nami.
