Jubilate Deo…
W dniach od 1 do 4 września 2024 roku mogłam towarzyszyć Matce Generalnej M. Rafaeli Fischbach w podróży na Ukrainę. Dla naszych Sióstr, które tam pracują obecny rok jest szczególny, mianowicie w 1999 roku, czyli 25 lat temu, nasze Zgromadzenie rozpoczęło posługę na Ukrainie. Pierwszy dom został otwarty w Kirowogradzie, gdzie Matka M. Margarita Wiśniewska, ówczesna przełożona generalna, skierowała do pracy dwie Siostry: S.M. Patrycję Tylicką z prowincji toruńskiej i S.M. Witoldę z prowincji nyskiej. Obecnie na Ukrainie mamy dwie placówki: w Czerwonogradzie i Czarnomorsku. Siostry z oddalonego Czarnomorska przyjechały do Czerwonogradu, aby świętować razem jubileusz.
Wiemy, że obecnie Ukraina przeżywa trudny czas wojenny, więc uroczystości jubileuszowe były skromne, ale podczas Eucharystii z serc osób obecnych, w języku ukraińskim wybrzmiało: „Ciebie Boga wysławiamy…”
25 lat – to srebrny jubileusz, to ćwierć wieku. Dziękujemy dobremu Bogu za wszelkie dobro, które dokonało się na ziemi ukraińskiej poprzez posługę naszych Sióstr, za dar powołania Sióstr Ukrainek, za ich świadectwo życia, codzienną posługę ludziom chorym i ubogim, w duchu św. Elżbiety i Matek Założycielek.
W szczególnych okolicznościach, w atmosferze dziękczynienia, ale i zatroskania o przyszłość, Siostry dzieliły się tym, co dobrego mogą zrobić dla ludzi, a zwłaszcza dla dzieci, z którymi pracują. Mimo ogólnie trudnych warunków wojennych, starają się otaczać opieką swych podopiecznych, dzielić się tym, co otrzymują od innych, zagospodarować przestrzenie przeznaczone na świetlice, albo schrony, aby zapewnić dzieciom chwile wytchnienia podczas alarmów.
Srebro – to trwały, szlachetny metal, jest piękny i błyszczy w słońcu, można w nim zobaczyć swoje odbicie. Życzymy więc naszym Siostrom obecnie pracującym na Ukrainie, aby wspominając z wdzięcznością minione lata, w ich roku jubileuszowym, po chwilach refleksji otwarły serca na wolę Bożą i z nadzieją patrząc w przyszłość zawierzyły swą posługę dobremu Bogu na wzór naszych Matek Założycielek i wielu Sióstr, które posługiwały ludziom podczas różnych trudności i przeciwności, które przynosiło życie.
Niech więc przyjdą kolejne lata, dalszej posługi tym, do których zostałyśmy posłane na Ukrainę jako Siostry Elżbietanki.
Z wdzięcznością dobremu Bogu
s.M. Anna Hałabis
