Wrzesień 2024 – SŁOWO, które uzdalnia do dziecięctwa Bożego.
„Tych zaś, którzy Je przyjęli, obdarzyło mocą, aby się stali dziećmi Bożymi. To są ci, którzy wierzą w imię Jego, którzy narodzili się nie z krwi, ani z pragnienia ciała, ani z woli mężczyzny, lecz z Boga”
(J 1, 12-13).
Święty Jan opisuje w tym fragmencie osobistą relację Boga i człowieka. Zaprasza nas do otwarcia się na zbawiającą obecność Logosu w codzienności. Wolność, jaką pozostawia nam Bóg, przejawia się w tym, że nie wszyscy wchodzą z Nim w osobową relację. Ci, którzy przyjęli Słowo, przez Ducha Świętego otrzymali moc stania się dziećmi Bożymi. Zapowiedzią tego synostwa jest Chrystus, który przez wiarę i łaskę czyni nas dziećmi Bożymi. Logos zaprasza nas do przyjmowania Słowa Bożego, dzięki któremu rodzimy się z Boga i stajemy się wolnymi dziećmi Bożymi. Dar dziecięctwa Bożego odnajdujemy w szczególnym zaufaniu Bożej Opatrzności naszych pierwszych sióstr. Ich dziecięca ufność staje się dzisiaj dla nas znakiem duchowej wolności dzieci Bożych, całkowicie oddanych i zależnych we wszystkim od Boga. „Z głęboką wiarą i żywą ufnością w troskach, cierpieniu i radości, widziałyśmy kochającą rękę Boga, który prowadzi i wszystkim kieruje” (bł. Maria Luiza Merkert).
Jak wygląda moja praktyka rozmowy miesięcznej? Czym charakteryzuje się moja postawa wobec przełożonych i ich posługi władzy? „Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze!»” (Rz 8, 14-15).
