Jubileusz setnej rocznicy powstania Prowincji Nyskiej
Słów brakuje, aby wyrazić radość i wdzięczność z jaką przeżywałyśmy jubileusz setnej rocznicy powstania Prowincji Nyskiej. W obliczu wszystkich ograniczeń związanych z pandemią, uroczystość musiała odbyć się bez udziału sióstr spoza wspólnoty Domu Macierzystego i bez gości. Nie chciałyśmy jednak rezygnować z świętowania, wszak okazja niezwykła, zapraszająca do wdzięcznego spojrzenia wstecz i wspomnienia tych, które przez cały wiek służyły i tworzyły naszą Prowincję.
Do uroczystości jubileuszowej przygotowałyśmy się przez odprawienie w każdym domu naszej Prowincji specjalnie przygotowanego na tę okazję triduum, w czasie, którego poprzez rozważanie tekstów z naszych Konstytucji i Ratio Institutionis byłyśmy zaproszone do tego, by odkryć na nowo naszą elżbietańską tożsamość, zachwycić się raz jeszcze duchowością sióstr św. Elżbiety i jeszcze mocniej pokochać nasze posłannictwo. 21 listopada, w 155. rocznicę poświęcenia kaplicy w Domu Macierzystym, bp Ordynariusz Andrzej Czaja odprawił dziękczynną Eucharystię, w czasie której odśpiewaliśmy radosne Te Deum laudamus za 100 lat istnienia Prowincji Nyskiej i wszelkie odebrane dobrodziejstwa. W skierowanym do nas słowie, zaznaczył, że droga realizacji naszego charyzmatu, jest pewną drogą do nieba, na której możemy osiągnąć świętość. Podczas ofiarowania, wraz z darami ofiarnymi s. Prowincjalna Marta przyniosła do ołtarza jubileuszowy dar naszej wdzięczności – przepiękną złotą monstrancję, która ma nam przypominać, że to Jezus jest jedynym sensem i celem naszego posłannictwa i nasze oczy zawsze mają się zwracać ku Niemu. Na zakończenie Eucharystii s. Prowincjalna podziękowała ks. Biskupowi oraz obecnym kapłanom za modlitwę, wsparcie i życzliwość.
Nasze świętowanie z kaplicy przeniosło się do refektarza, gdzie dzieliliśmy radość przy wspólnym stole. Po uroczystym obiedzie udaliśmy się na prezentację przygotowaną z okazji jubileuszu. W pierwszej części była ona wspomnieniem minionego wieku i historii Prowincji, a w drugiej zawierała życzenia i słowa wdzięczności nadesłane przez różne osoby w związku z naszym świętem. Po filmie miał miejsce poczęstunek: kawa i upieczony przez siostry tort. Dzień zakończyłyśmy nabożeństwem dziękczynnym.
W związku z sytuacją związaną z epidemią jubileusz miał odbyć się skromnie i cicho. Jednak wobec ogromu dobra, życzliwości, okazanej wdzięczności i miłości wielu osób, dzień ten z pewnością każda z nas zapamięta na całe życie. Dziesiątki napływających życzeń, filmików, wzruszających słów… zaangażowanie nyskich parafii… dar modlitwy… To wszystko przerosło nasze najśmielsze oczekiwania i sprawiło, że nasze serca z trudem mogą pomieścić ogrom miłości jakiej doświadczyłyśmy. Osoby świeckie z Nysy podjęły dzieło „duchowej adopcji” sióstr naszej prowincji i modlą się za losowo wybrane siostry, przy ołtarzu bł. Marii Merkert w kościele Piotra i Pawła znajduje się księga wdzięczności, w której każdy może dokonać wpisu: „Dziękuję Ci Siostro…”, a kapłani naszej diecezji podarowali nam dar Eucharystii: 85 mszy świętych, po jednej za każdą z 85 sióstr odprawionych przez 68 księży.
W tej tak trudnej dziś rzeczywistości, w świecie, który nieustannie pokazuje Kościół negatywnie, my doświadczamy w ostatnich dniach szczególnie mocno, że Kościół to rodzina, wspólnota, w której można doświadczyć wdzięczności, miłości i dobroci. To przepiękne oblicze Kościoła! Dziękujemy za to niezwykłe świadectwo kapłanów i osób świeckich, którzy dostrzegają w osobach zakonnych znak Królestwa Bożego i potrafią docenić naszą służbę, okazać szacunek i wyrazić wdzięczność.
s.M. Vianneya Błaszkiewicz
